Ból krocza jest częstą sytuacją podczas ciąży. Kobiety mają różne doświadczenia związane z dolegliwościami bólowymi okolicy krocza podczas ciąży. Niektóre mogą odczuwać intensywny ucisk w pochwie, podczas gdy inne będą miały tępy ból w obrębie miednicy. Inne narzekają na ból krocza w ciąży przy chodzeniu. Ból pięty przy chodzeniu może być związany z wieloma schorzeniami. Może to być ostroga piętowa dolna lub górna, jak również zapalenie rozcięgna podeszwowego, które jest „przyczepione” do pięty. Wśród innych, częstych przyczyn bólu pięty przy chodzeniu można wymienić jeszcze zapalenie ścięgna Achillesa, złamanie Ból w podbrzuszu m oże być odczuwany z prawej bądź lewej strony podbrzusza lub umiejscowiony centralnie. Na bóle w podbrzuszu skarżą się najczęściej kobiety, gdyż jest to typowy objaw Ból podbrzusza w ciąży - etapy ciąży, oznaki poronienia, postępowanie. Ból podbrzusza w ciąży to powszechna dolegliwość, Macica - budowa, funkcje, schorzenia i leczenie. Macica jest to narząd żeńskiego układu rozrodczego Ból śródstopia przy chodzeniu może być spowodowany haluksami (duży palec mocno odchyla się w bok – paluch koślawy). Nie tylko haluks powoduje, że śródstopie boli, ponieważ taką dolegliwość może też powodować kontuzja stawu śródstopno-paliczkowego, płaskostopie czy ograniczenie zgięcia grzbietowego. Dobry wieczór. Potrzebuję porady do jakiego specjalisty wybrać się z dzieckiem 8 letnim, które skarzy się na dość częsty ból podbrzusza. Ostatnio problem z wypróżnieniem trwający 5 dni. Witam do jakiego lekarza iść z bólem brzucha, konkretnie dół, boleści przy wypróżnianiu, wczoraj gorączka 39 stopni Dzień dobry . Ból podbrzusza dwa tygodnie po operacji. przez beata50 » 23 kwi 2018, o 07:23. witam jestem dwa tygodnie po usunieciu macicy i plastyce pochwy od dwuch dni boli mnie cale podbrzusze przy chodzeniu a takze lezeniu a nie mowiac jak chce odkaszlec jak dlugo to potrwa pozdrawiam. beata50. Posty: 7. Jeśli ból pojawia się w środku cyklu jak najbardziej może być związany z jajeczkowaniem. Jeśli jest jednak stały i pojawia się przez większość dni w miesiącu konieczna jest wizyta u ginekologa i jednoznaczne ustalenie jego przyczyny. Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników. Ból powoduje, że nie mogę prosto siedzieć i muszę siedzieć bokiem (nawet odczuwam ból przy chodzeniu). Odczuwam parcie na pęchęrz. Nie boli mnie jednak przy jego oddawaniu, nie ma gorączki, brak jest nieprzyjemnego zapachu, ogólnie z zewnątrz jest w porządku. Ból czy dyskomfort ze strony jajników odczuwalne są z wielu powodów. Towarzyszą często owulacji i miesiączce. Mogą jednak wskazywać na obecność torbieli lub rozwój endometriozy, a nawet raka jajnika. Przedłużającego się, silnego bólu nie wolno lekceważyć, bo bywa symptomem wielu poważnych chorób. fot. u1Yw. Fot. sek1111 / Opublikowano: 11:39Aktualizacja: 11:47 Ból stopy nie jest jednoznacznym objawem. Przyczyny dolegliwości mogą mieć charakter miejscowy, związany bezpośrednio z chorobami w obrębie stopy, bądź stanowić efekt promieniowania bólu z odległych narządów i układów organizmu. Ból stopyCzego dowodem może być boląca stopa?Ból w stopie – inne przyczynyBolące stopy w przebiegu choróbLeczenie bólu stóp Nasze teksty zawsze konsultujemy z najlepszymi specjalistami Ból w stopie to dokuczliwa przypadłość, która może wpływać na jakość chodzenia i odpoczynku. W zależności od przyczyn, bóle mogą być odczuwane w różnych częściach stopy i pojawiać się w różnych okolicznościach, np. ból śródstopia od góry czy ból pod stopą podczas chodzenia. Ból to negatywne odczucie powstające pod wpływem bodźców uszkadzających tkanki bądź zagrażających jej uszkodzeniem, co stanowi sygnał o patologicznych procesach zachodzących w organizmie. Stopy pełnią znaczącą rolę w przemieszczaniu się oraz odpowiadają za utrzymywanie ciężaru ciała w pionie. Zaburzenie pracy struktur kostno-mięśniowo-stawowych stóp, funkcji dynamicznych i statycznych, może wywoływać bóle w ich obrębie. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Terapia bólu pleców Tru+ Elektrostymulator przeciwbólowy, terapia bólu pleców 249,00 zł Zdrowie umysłu, Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw z głębokim skupieniem, 30 saszetek 139,00 zł Odporność Bloxin Żel do jamy ustnej w sprayu, 20 ml 25,99 zł Energia Vigor Up! Fast o smaku pomarańczowym, 20 tabletek musujących 24,90 zł Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw z Twoim mikrobiomem, 30 saszetek 139,00 zł Czego dowodem może być boląca stopa? Topografia stopy stanowi główny podział jej obszarów na: palce, śródstopie oraz stęp i piętę, a także wyróżnia powierzchnię grzbietową, boczną, przyśrodkową i podeszwową. Ból stóp zazwyczaj obciąża jeden fragment stopy, lecz w zależności od przyczyn, może mieć również charakter rozlany i promieniować na sąsiednie odcinki, a nawet zajmować całą stopę. Ból palców u nóg wywołują wrastający paznokieć, dodatkowo utrudniający komfortowe chodzenie, nagniotki i odciski, czyli stwardniała skóra najczęściej w okolicach przestrzeni międzypalcowych lub stawów śródstopno-paliczkowych. Ból pod stopą przy palcach, utrudniający chodzenie, jest objawem np.: palucha biegacza – występującego w towarzystwie obrzęku w okolicy pierwszego stawu śródstopno-paliczkowego, palca młotkowatego, czyli przykurczu zgięciowego 2. palca z odciskiem na opuszku ostatniego paliczka, choroby Mortona, czyli bólu pod stopą między 2. a 3. Palcem. Ból śródstopia, czyli ból podbicia w stopie, może być wywołany płaskostopiem, czyli spłaszczeniem lub zanikiem sklepień podeszwy stopy, stopą wydrążoną, czyli nadmiernym wysklepieniem podeszwy pomiędzy guzem piętowym a głowami kości śródstopia – bolące śródstopie dokucza najbardziej w punktach podparcia, grzybicą stóp, z pojawiającym się swędzeniem, zaczerwienieniem, wykwitami skórnymi i obrzękiem; najczęściej powstaje w miejscach wilgotnych i ciepłych, takich jak przestrzenie międzypalcowe, ale często promieniuje po powierzchni zewnętrznej stopy, a nawet grzbietowej, haluksem, czyli paluchem koślawym – bocznie odchylony paluch wywołuje dolegliwości na spodniej części stopy, bezpośrednio pod palcem, ale też promieniuje wzdłuż przyśrodkowego brzegu stopy. Ból pod stopą w okolicy pięty jest objawem np.: ostrogi piętowej, czyli zapalenia rozcięgna podeszwowego – ból często promieniuje do śródstopia i utrudnia chodzenie, pięty Haglunda, czyli jałowej martwicy guza kości piętowej, modzeli, czyli zgrubiałego i przerośniętego naskórka – ból najczęściej dokucza w trakcie chodzenia. Ból w stopie – inne przyczyny Ból śródstopia od góry, po zewnętrznej stronie i w towarzystwie opuchlizny, to zazwyczaj efekt bezpośrednich urazów mechanicznych stopy, takich jak stłuczenia, skręcenia, złamania, przeciążenia. Bólom śródstopia i podeszwy w okolicy palców sprzyja otyłość i dyscypliny sportowe wymagające skakania i biegania, a także nieodpowiednio dobrane obuwie i buty z wysokim obcasem. Ból stóp w ciąży może pojawić się w ostatnich tygodniach przed porodem – spowodowany zazwyczaj przyrostem masy ciała i obrzękami stóp, wynikającymi z zatrzymania wody w organizmie. Zobacz także Bolące stopy w przebiegu chorób Dolegliwości bólowe mogą mieć ze stopami związek pośredni, a ich źródłem, które może znajdować się w odległym miejscu, mogą być: choroby wynikające z ucisku gałęzi nerwowych kręgosłupa lędźwiowego, wywołujące dodatkowo parestezje, takie jak: rwa kulszowa, przepuklina krążka międzykręgowego, osteofity, miażdżyca kończyn dolnych czy zakrzepica żył głębokich, zwężające światło naczyń krwionośnych, prowadzące do przewlekłego niedokrwienia dystalnych odcinków nóg, wywołujące ból prawej lub lewej stopy, oziębienie skóry i bladość, neuropatie obwodowe związane z chorobami typu cukrzyca, nowotwory hematologiczne, alkoholizm. Leczenie bólu stóp Leczenie rozpoczyna się od ustalenia przyczyny, z którą należy podjąć walkę. Bóle stóp często ustępują po eliminacji czynników je wywołujących, dlatego: w przypadku bólu wynikającego z przeciążenia fizycznego zaleca się odpoczynek i ograniczenie aktywności fizycznej, a także ciepłe kąpiele i masaże rozluźniające, na bóle śródstopia, grzbietu i podeszwy czy palców wynikające z deformacji anatomicznych zaleca się wkładki ortopedyczne wspierające biomechanikę stopy, odpowiednio dopasowane obuwie oraz ćwiczenia ruchowe rozciągające i wzmacniające struktury stopy, na ból w stopie z boku, wywołany np. grzybicą, zaleca się farmakoterapię przeciwbólową i przeciwgrzybiczą oraz odpowiednią higienę. Najnowsze w naszym serwisie Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Agata Oleszkiewicz Jako czynny fizjoterapeuta mam już wieloletnie doświadczenie w pracy z dziećmi, dorosłymi i osobami starszymi. Obecnie jestem specjalistą ds rehabilitacji i oligofrenopedagogiem w branży terapii zajęciowej. Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy Aby skutecznie pozbyć się bólu kręgosłupa w odcinku lędźwiowym, najpierw trzeba ustalić, co go właściwie wywołało. Przyczyną może być wiele różnych rzeczy. Bólu w dolnej części pleców prędzej czy później doświadczy praktycznie każdy z nas. I tylko dla nielicznych będzie to problem nawracający zaledwie sporadycznie czy wręcz jednorazowy. Przeczytaj, co robić, gdy dopadną cię dolegliwości bólowe w okolicy odcinka lędźwiowego kręgosłupa, kiedy koniecznie zgłosić się do lekarza i jakie badania wykonać. Z poniższego artykułu dowiesz się ponadto jak zbudowany jest odcinek lędźwiowy kręgosłupa – i gdzie się znajduje,co może wywoływać ból kręgosłupa w odcinku lędźwiowym,kiedy zgłosić się do lekarza, gdy boli kręgosłup lędźwiowy,które badanie obrazowe najlepiej sprawdza się w diagnozowaniu bólu kręgosłupa lędźwiowego,jak leczy się ból kręgosłupa w odcinku lędźwiowym. Odcinek lędźwiowy kręgosłupa – budowa i położenie Odcinek lędźwiowy kręgosłupa, zwany też potocznie kręgosłupem lędźwiowym, stanowi pięć kręgów umiejscowionych zasadniczo pomiędzy miednicą a górną linią żeber. Powyżej znajduje się odcinek piersiowy, a poniżej – krzyżowy (nie zawsze więc prawidłowo mówi się czasem o „bólu krzyża”, gdy tak naprawdę chodzi właśnie o ból w odcinku lędźwiowym). Kręgi zbudowane są z twardej tkanki kostnej, ruchomość kręgosłupa zapewniają zaś obecne między nimi stawy międzywyrostkowe (w części okalającej rdzeń kręgowy, czyli główne połączenie nerwowe mózgu i reszty ciała) oraz elastyczne krążki międzykręgowe (w części trzonowej), które jednocześnie pełnią funkcję amortyzacyjną i zapobiegają wzajemnemu ścieraniu się kręgów. Owe krążki określane są z kolei potocznie mianem dysków. Na każdy z nich składają się dwa elementy: jądro miażdżyste i otaczający je pierścień włóknisty. To konkretnie galaretowate jądro pozwala kręgom zmieniać położenie względem siebie (oraz wracać do pierwotnej pozycji), podczas gdy posiadający znacznie bardziej zwartą strukturę pierścień chroni je i zapobiega nadmiernemu przemieszczaniu się krążka. Znajomość budowy wszystkich tych elementów jest kluczowa dla zrozumienia, skąd biorą się dolegliwości bólowe w odcinku lędźwiowym kręgosłupa. Przyczyny bólu w kręgosłupie lędźwiowym Najczęściej przyczyną bólu w tym rejonie jest dyskopatia, czyli degeneracja krążków międzykręgowych. Rozpoczyna się ona już w okresie dojrzewania i postępuje z wiekiem, w tempie zależnym od rozmaitych czynników (p. niżej). Wskutek licznych przeciążeń i mikrourazów – na które z całego kręgosłupa najbardziej narażony jest właśnie odcinek lędźwiowy – włókna pierścienia mogą pękać, prowadząc do przemieszczania się jądra miażdżystego ku tyłowi, w kierunku kanału kręgowego i biegnącego wewnątrz rdzenia. Wywołuje to ostry, przeszywający ból, od którego pochodzi potoczna nazwa tego zjawiska: „postrzał”. Innymi jego określeniami są „lumbalgia” oraz „lumbago”. O rwie kulszowej (albo udowej, ewentualnie o bólu korzonków) mowa natomiast wtedy, gdy jądro miażdżyste wysunie się ze swej centralnej pozycji w dysku tak bardzo, że zacznie uciskać na korzenie nerwowe w kanale kręgowym. Ból kręgosłupa promieniuje wtedy często do pośladka, uda lub stopy. Przepuklina jądra miażdżystego – nazywana też przepukliną kręgosłupa albo mniej fachowo: wypadnięciem dysku – to zaś sytuacja, w której pierścień włóknisty ulega całkowitemu przerwaniu, a jądro wędruje do kanału kręgowego, powodując jeszcze większy ucisk czy nawet uszkodzenie nerwów. Bólowi towarzyszyć mogą wówczas dodatkowe objawy neurologiczne, które opisujemy w dalszej części tekstu. Niekiedy problem leży po stronie nie tyle dysków, ile stawów międzywyrostkowych. Dojść może chociażby do ich zapalenia lub zwyrodnienia albo też wytworzenia wypełnionej płynem stawowym tzw. torbieli maziówkowej, która uciskając korzenie nerwowe w kanale kręgowym, przyczynia się do rozwoju rwy kulszowej. Stenoza, czyli patologiczne zwężenie tego kanału, bywa ponadto efektem pojawienia się na obrzeżach stawów kostnych wyrośli zwanych osteofitami – a także guzów złośliwych. Za ból w lędźwiach odpowiadać mogą również przeciążenia czy przykurcze mięśni przykręgosłupowych oraz oczywiście urazy (złamania, krwiaki) w obrębie kręgosłupa. Czasami jednak źródła dolegliwości poszukiwać należy całkowicie poza układem ruchu. Do dolnej części pleców promieniować potrafią bowiem chociażby bóle związane z występowaniem: chorób układu moczowego i nerek (np. kolka nerkowa, zapalenie pęcherza),schorzeń trzustki, wątroby lub układu pokarmowego (przewlekłe zaparcia),schorzeń prostaty u mężczyzn (zapalenie, nowotwór),bolesnych miesiączek, endometriozy, procesów zapalnych czy nowotworowych w obrębie narządów rodnych u kobiet. Postawienie prawidłowej diagnozy – niezbędne, aby zaplanować właściwe leczenie – wymaga więc często nie tylko fachowej wiedzy i doświadczenia, ale też wykonania konkretnych badań obrazowych, o których szerzej za chwilę. Ból w lędźwiach – kiedy zgłosić się do lekarza? Kiedy w odcinku lędźwiowym kręgosłupa pojawiają się ostre dolegliwości bólowe, większość osób odruchowo zaczyna unikać nasilających je pozycji czy działań i szuka ulgi w konkretnym ułożeniu ciała (np. z poduszką pod plecami lub kolanami w pozycji na wznak albo z ugiętymi stawami biodrowymi i kolanowymi w pozycji na boku), wypoczywa, stosuje okłady (chłodzące bądź rozgrzewające) czy przeciwbólowe preparaty dostępne bez recepty (zarówno te doustne, jak i w formie maści). Poprawa następuje wówczas zwykle w ciągu 1-2 dni. Gdyby jednak po 3-4 dniach ból nadal się utrzymywał lub wręcz jeszcze nasilił, koniecznie należy odwiedzić specjalistę. Podobnie w sytuacji, gdy bólowi towarzyszą zaburzenia czucia na skórze nogi lub osłabienie siły mięśniowej na którymś odcinku kończyny dolnej (np. niemożność zgięcia lub wyprostowania stopy w stawie skokowym) albo kiedy dyskomfort jest tak duży, że uniemożliwia oddanie moczu lub stolca przez kolejne 12 godzin, nawet mimo zażycia środków przeciwbólowych oraz ciepłej kąpieli. Jeśli zaś ból ma charakter przewlekły, do odwiedzenia lekarza powinno skłonić nagłe pojawienie się gorączki i dreszczy, nasilanie się problemu w nocy tudzież w pozycji leżącej lub utrata masy ciała bez wyraźnej przyczyny. Ból kręgosłupa lędźwiowego – objawy i czynniki ryzyka Podczas wizyty specjalista zapyta o to, kiedy i w jakich okolicznościach pojawiły się dolegliwości, kiedy się wzmagają (a co je łagodzi) i w którym miejscu dokładnie występują. Ból w trakcie chodzenia oznacza najczęściej schorzenie stawów kręgosłupa. Jeśli jest tępy, rozlany, stopniowo narastający i nasila się po chodzeniu, siedzeniu czy staniu, a ustępuje w leżeniu, można podejrzewać chorobę krążka międzykręgowego w okresie przed przerwaniem pierścienia włóknistego. Innym rodzajem bólu kręgosłupa w odcinku lędźwiowym jest ból nagły, przeszywający, ostry, głęboko zlokalizowany, który nasila się przy choćby niewielkim ruchu, a pojawia po gwałtownym schylaniu, skręcie tułowia czy podniesieniu ciężkiego przedmiotu. Towarzyszyć mu może częściowe unieruchomienie na skutek odruchowego przykurczu mięśni przykręgosłupowych. Jeśli promieniuje do biodra, uda, łydki bądź stopy (jednej lub obu kończyn), sugeruje to – jak już wspomniano – rwę kulszową. Poważniejszy, wymagający zwykle leczenia operacyjnego ucisk na nerwy w rdzeniu kręgowym objawiać się potrafi natomiast oprócz bólu także problemami neurologicznymi: drętwieniem, mrowieniem, zaburzeniami czucia, niedowładem czy osłabieniem siły mięśniowej w nogach, zaburzeniami w oddawaniu moczu i stolca lub zaburzeniami funkcji seksualnych. W postawieniu diagnozy pomaga ponadto ustalenie, czy w przypadku danego pacjenta mówić można o czynnikach sprzyjających rozwojowi dolegliwości bólowych w obrębie kręgosłupa lędźwiowego (jeśli nie, ich przyczyna leży być może np. po stronie układu moczowo-płciowego). Do owych czynników należą zaś: predyspozycje genetyczne i wady wrodzone;praca wymagająca wielogodzinnego siedzenia, stania, schylania się czy podnoszenia ciężkich przedmiotów lub narażająca na częste wibracje i wstrząsy ciała;uprawianie niektórych sportów – ale też brak aktywności fizycznej, przekładający się na słabe mięśnie brzucha, mięśnie przykręgosłupowe i zginacze bioder;nadwaga lub otyłość;ciąża – podczas której nie tylko zwiększa się masa ciała, ale też zmienia środek jego ciężkości;nieprawidłowa postawa, długotrwałe przebywanie w szkodliwej (czy choćby tylko tej samej) pozycji;zaawansowany wiek;choroby metaboliczne – zwłaszcza przyspieszająca degenerację struktur kręgosłupa cukrzyca i osteoporoza, w której niższa gęstość kości i osłabienie mięśni narażają na częstsze złamania, nawet przy stosunkowo niegroźnych upadkach;choroby takie jak zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa czy postępujące reumatoidalne zapalenie stawów;długotrwały stres, hipochondria, stany lękowe i inne problemy natury psychicznej – mogą bowiem skutkować nadmiernym napięciem lub przykurczem mięśni tudzież przybieraniem niewłaściwej postawy, a także neuropatią (zaburzenie przewodzenia informacji wzdłuż włókien nerwowych). Wykluczyć należy ponadto neuropatię wywołaną chociażby nadmiernym stosowaniem używek lub niektórych leków. Diagnostyka bólu w odcinku lędźwiowym kręgosłupa. Badania obrazowe Lekarz w trakcie wizyty nie tylko zapyta o powyższe kwestie, ale też wykona badanie pozwalające ocenić siłę mięśniową i odruchy w dolnej połowie ciała oraz stan korzeni nerwowych. W tym celu będzie dotykać skóry na zmianę tępym i ostro zakończonym przedmiotem, stukać młoteczkiem w ścięgna, jak również poprosi o zginanie i prostowanie kończyn czy unoszenie ich w pozycji leżącej. Jeśli specjalista nie stwierdzi występowania zaburzeń neurologicznych ani nie znajdzie podstaw do podejrzenia zmian urazowych, zapalnych lub nowotworowych, dalsza diagnostyka zazwyczaj nie jest konieczna. W przeciwnym razie pacjent skierowany zostaje na badania obrazowe, takie jak prześwietlenie rentgenowskie (RTG), tomografia komputerowa (TK) i rezonans magnetyczny kręgosłupa w odcinku lędźwiowym. RTG wykonuje się przede wszystkim po urazach oraz w podejrzeniu zmian nowotworowych i patologii w obrębie trzonów kręgów. Badanie służy ocenie struktur kostnych i z reguły przeprowadzane jest w różnych projekcjach (czyli np. z profilu i z przodu). Może też przybrać charakter spoczynkowy lub czynnościowy, kiedy to zdjęcia robi się również po zmianie pozycji, co pozwala przyjrzeć się stabilności kręgosłupa. Tomografia komputerowa kręgosłupa lędźwiowego jest o wiele bardziej dokładna, zleca się więc ją choćby wtedy, gdy rentgen nie przyniesie odpowiedzi na pytanie o przyczynę bólu kręgosłupa w odcinku lędźwiowym. Oprócz struktur kostnych TK pozwala zobaczyć także część tkanek miękkich. Procedura znajduje zastosowanie w diagnostyce stenozy kanału kręgowego, zmian urazowych, nowotworowych i zwyrodnieniowych, a także w ocenie przed- oraz pooperacyjnej. Z uwagi na wykorzystanie szkodliwego promieniowania jonizującego, i to w znacznie wyższej dawce niż podczas RTG, tomografia jest badaniem z wyboru głównie wtedy, gdy z jakiegoś powodu rezonans magnetyczny nie wchodzi w grę (np. dlatego, że pacjent ma wszczepiony rozrusznik serca – zob. „Rezonans magnetyczny a urządzenia elektroniczne, implanty i inne obiekty obecne w ciele”). Rezonans magnetyczny to najlepsza metoda badania kręgosłupa lędźwiowego, choć zarazem niestety najdroższa, najbardziej czasochłonna i najsłabiej dostępna. Zamiast promieniowania stosuje się w niej bezpieczne dla zdrowia promieniowanie magnetyczne i fale radiowe, dlatego też rezonansowi z praktycznie dowolną częstotliwością mogą poddawać się nawet kobiety w ciąży i dzieci, a badanie robione prywatnie nie wymaga skierowania. Na wysokiej jakości obrazach uzyskiwanych w drodze rezonansu magnetycznego zobaczyć można nie tylko kości i otaczające je tkanki miękkie, ale też naczynia krwionośne i rdzeń kręgowy. Z tego względu procedura okazuje się wyjątkowo przydatna w diagnostyce przepukliny krążka międzykręgowego. Doskonale uwidacznia również zmiany ropne, wysięk w stawach, krwiaki czy guzy. Warto wiedziećPodstawowym wskazaniem do wykonania badań obrazowych w trybie pilnym jest ostry ból kręgosłupa lędźwiowego z towarzyszeniem zaburzeń neurologicznych. Badania obrazowe zleca się jednak także w przewlekłych stanach bólowych – aby ukierunkować dalsze postępowanie, skorygować rehabilitację czy zakwalifikować pacjenta do operacji. Leczenie bólu kręgosłupa w odcinku lędźwiowym Istnieje wiele form terapii dolegliwości bólowych w odcinku lędźwiowym kręgosłupa. Ich dobór zależy przede wszystkim od natężenia tych dolegliwości oraz konkretnej patologii, która je wywołała. Dlatego właśnie tak ważne jest postawienie na wstępie odpowiedniej diagnozy. Farmakoterapia Niekiedy wystarczy tylko czasowo odciążyć kręgosłup, wypoczywając (nie należy jednak kłaść się do łóżka na dłużej niż 4-5 dni) i stosować apteczne środki przeciwbólowe lub przeciwzapalne (w formie tabletek, żelu bądź maści), ewentualnie też uspokajające lub rozluźniające mięśnie – dostępne bez recepty albo silniejsze, wydawane tylko z polecenia lekarza. Ten ostatni zlecić może także podanie leków w formie zastrzyku, bezpośrednio w miejsce występowania bólu. Profilaktyka Warto ponadto wdrożyć w konsultacji ze specjalistą odpowiednie ćwiczenia wzmacniające i rozciągające mięśnie czy techniki wykonywania niektórych czynności (jak kucanie zamiast schylania się w celu podniesienia cięższego przedmiotu), zadbać o prawidłową postawę na co dzień czy właściwe ułożenie ciała podczas snu oraz zrzucić nadprogramowe kilogramy. Podjęcie tego typu działań zmniejszy ryzyko nawrotu przykrych doznań ze strony kręgosłupa lędźwiowego w przyszłości. Rehabilitacja: fizyko- i kinezyterapia W poważniejszych sytuacjach po zażegnaniu fazy ostrej bólu – na tyle jednak szybko, by nie zdążył się on przekształcić w przewlekły zespół bólowy kręgosłupa – następuje kolejny etap leczenia, jakim jest rehabilitacja. Powinna ona obejmować jednocześnie kinezyterapię i fizykoterapię. Ta pierwsza to indywidualnie dobrane ćwiczenia ruchowe wykonywane najpierw przy wsparciu fizjoterapeuty, a potem kontynuowane w domu. Pod pojęciem fizykoterapii kryją się zaś zabiegi takie jak: ultradźwięki;TENS (elektrostymulacja);krioterapia (leczenie zimnem);laseroterapia;magnetoterapia – polegająca na umieszczeniu bolącego miejsca w silnym polu magnetycznym;hydroterapia – np. natryski, kąpiele, masaże wirowe;jonoforeza (miejscowe podanie leku transportowanego w głąb tkanek przy użyciu prądu elektrycznego). Konkretny rodzaj zabiegów dobiera się w zależności od rodzaju schorzenia oraz przy uwzględnieniu dotyczących danego pacjenta przeciwwskazań do poszczególnych odmian fizykoterapii. Tę ostatnią wraz z kinezyterapią uzupełnia się czasem też o serię masaży leczniczych. Zabiegi operacyjne Przeprowadzenie operacji chirurgicznej konieczne jest zaledwie u 0,5-2 proc. pacjentów doświadczających bólu w kręgosłupie lędźwiowym. Kwalifikują do niej zwłaszcza przesłanki takie jak: przepuklina krążka międzykręgowego, obecność guza bądź ropnia, ewentualnie zmian zwyrodnieniowych w stawach międzywyrostkowych z towarzyszącym niedowładem nogi, zatrzymaniem moczu lub zaburzeniami czucia w kończynie dolnej bądź okolicach krocza;niestabilne złamanie kręgosłupa;nasilony lub przewlekły zespół bólowy, którego nie jest w stanie złagodzić leczenie zachowawcze (o ile w badaniach obrazowych stwierdzono ucisk na korzenie nerwowe). Po zakończonym leczeniu operacyjnym monitorowanie stanu pacjenta zwykle nie jest niezbędne, o ile tylko nie obserwuje on nawrotów choroby. Te zaś niestety nie są aż tak rzadkie, bo choć zabieg chirurgiczny jest w stanie ustabilizować trzony kręgów i usunąć ciasnotę w kanale kręgowym, to nie wpływa na przyczynę problemu, jaką zazwyczaj bywa proces zwyrodnieniowy. Kluczowa jest więc implementacja w życiu codziennym wymienionych wcześniej działań profilaktycznych. Przeczytaj również: Ból kręgosłupa szyjnego – przyczyny, objawy, badania obrazowe Powyższy tekst ma charakter wyłącznie edukacyjny i nie może zastąpić profesjonalnej diagnozy czy porady. Pamiętaj: każdy przypadek jest inny i wymaga indywidualnej oceny. Tej zaś powinien dokonać lekarz dysponujący specjalistyczną wiedzą, doświadczeniem i wynikami badań konkretnego pacjenta. ból kręgosłupa Ból w pachwinie może kojarzyć się z kontuzją sportową i rzeczywiście czasami jego pojawienie się może mieć związek ze zbyt intensywną aktywnością fizyczną. Niekiedy jednak uczucie dyskomfortu pojawia się spontanicznie i utrzymuje się przez długi czas, pomimo braku wyraźnej przyczyny. Co może być przyczyną bólu w pachwinie i czy powinnien wzbudzać Twoje zaniepokojenie? Autor: Getty Images Spis treściGdzie jest zlokalizowany ból pachwiny?Jakie dolegliwości objawiają się najczęściej w rejonie pachwiny?Ból pachwiny u sportowcówJakie badania należy wykonać przed wizytą u lekarza?Czy fizjoterapia może Ci pomóc? Określenie etiologii bólu pachwiny może być dosyć trudnym zadaniem, ponieważ jest to rejon, w pobliżu którego znajduje się wiele istotnych organów, a także węzły chłonne, wiele grup mięśniowych i oczywiście zakończenia nerwowe. Jeżeli ból „rozlewa się” dookoła, trudno jednoznacznie zdefiniować, czy dotyczy on samej pachwiny, jamy brzusznej, podbrzusza, czy może odcinka lędźwiowego kręgosłupa (takie objawy często zgłaszają osoby z bólem w okolicach pachwiny!). Najczęściej wszystkie jednostki chorobowe mają jeden punkt wspólny – ich objawy nasilają się podczas ruchu, kiedy poszczególne układy organizmu i tkanki poddawane są naciskowi i obciążeniom. Przepuklina pachwinowa - podstawowe informacje Gdzie jest zlokalizowany ból pachwiny? Wiele osób rozpoczyna autodiagnozę od szukania odpowiedzi na pytanie, z której strony pojawia się ból – lewej czy prawej. Niestety nie jest to trafna droga, ponieważ część organów (np. nerki, ale też jajniki i jajowody oraz jądra i nasieniowody) rozmieszczone są symetrycznie. W efekcie bolesność może wystąpić z jednej lub drugiej strony, ale też po obu stronach jednocześnie (i to ze zmiennym natężeniem). Jakie dolegliwości objawiają się najczęściej w rejonie pachwiny? Kolki nerkowe Ból w okolicach pachwiny może występować w przypadku tzw. kolek nerkowych. To dolegliwości, które towarzyszą gromadzeniu się, powiększaniu i przemieszczaniu kamieni nerkowych. Dojmujący ból jest wywoływany przez wzrost ciśnienia w drogach moczowych, które są zablokowane przez kamienie nerkowe. Dodatkowo, ostre krawędzie skrystalizowanych związków szczawianu ranią delikatną i silnie unerwioną tkankę górnych dróg moczowych (miedniczek nerkowych oraz moczowodów). W przypadku napadów kolek ból jest często opisywany jako wręcz „paraliżujący” i taki, który nie ustępuje nawet po aplikacji środków przeciwbólowych. Poza obszarem samej pachwiny silny dyskomfort występuje także w podbrzuszu oraz odcinku lędźwiowym kręgosłupa. Dolegliwości ze strony układu rozrodczego Inna przyczyna bólu w okolicach lewej pachwiny (a niekiedy także prawej) może dotyczyć układu rozrodczego. U mężczyzn mogą to być: żylaki powrózka nasiennego, urazy jąder lub najądrzy. Do diagnozy tych problemów najczęściej niezbędna jest diagnoza postawiona przez urologa w oparciu o wyniki badania USG. Niestety, zwłaszcza w przypadku poważniejszych urazów, okazuje się, że potrzebny jest zabieg chirurgiczny. Szczególne zagrożenie towarzyszy tzw. skrętowi jądra (a dokładniej szypuły jądra odpowiedzialnej za doprowadzanie do niego krwi i składników odżywczych). Pozornie taki uraz wydaje się niegroźny - najczęściej powstaje w wyniku gwałtownego skoku lub skrętu podczas uprawiania sportu, jeżeli powrózek nasienny jest zbyt długi i może się po prostu zaplątać dookoła jądra. W efekcie może jednak doprowadzić nawet do niedokrwienia miąższu, martwicy i zaniku jądra. U kobiet powodem bólu w pachwinie jest też potencjalnie stan zapalny jajników lub jajowodów. Może on być spowodowany przez bakterie (np. Chlamydia trachomatis, Mycoplasma genitalium, Escherichia coli), ale też nawracające torbiele, które nie ulegają samoczynnemu wchłonięciu. Torbiele jajnika zasadniczo nie powinny budzić niepokoju, chyba, że pojawiają się niezwykle często i nie zanikają samoczynnie lub po stosowaniu farmakoterapii. Wtedy warto przeprowadzić cykl badań, w wyniku których zostanie ustalone, czy torbiel jest wskazaniem do dalszych badań w kierunku onkologicznym. W ostateczności niezbędne będzie przeprowadzenie interwencji chirurgicznej podczas której torbiel zostanie usunięta. Zapalenie jelita grubego Dyskomfort w okolicach prawej pachwiny może być powiązany ze stanem zapalnym jelita grubego i zazwyczaj będzie nasilał się przy chodzeniu. Stosunkowo łatwo je rozpoznać po silnych objawach takich jak: bóle w dolnej części jamy brzusznej oraz okolicach prawej pachwiny, zaparcia lub biegunki, krwawienie z dolnego odcinka przewodu pokarmowego. Często zapaleniom jelita grubego towarzyszy wysoka gorączka, a w dalszej perspektywie, spadek masy ciała. Medycyna rozróżnia kilka rodzajów zapalenia jelita grubego ( wrzodziejące, niedokrwienne, mikroskopowe, infekcyjne oraz chorobę Leśniewskiego-Crohna). Każda z nich wymaga odrębnej diagnozy i specyficznie dobranej terapii. Jeżeli bolesność potwierdzi zapalenie jelita grubego warto upewnić się, że nie wiąże się ono z rozwojem raka jelita grubego. Nawracające zapalenia często zwiastują zwiększone ryzyka nowotworu. Przepuklina pachwinowa Podczas przemieszczania się lub przenoszenia ciężkich przedmiotów może także dojść do powstania przepukliny pachwinowej. Dotyczy to zwłaszcza osób w podeszłym wieku oraz z dużą nadwagą, u których pachwina jest tzw. miejscem zmniejszonego oporu, szczególnie podatnym na powstawanie przepukliny. Przepuklina pachwinowa może pojawić się także osób uprawiających trójbój, strongmanów oraz przedstawicieli innych dyscyplin siłowych. Choć początkowo przepuklina wydaje się mało problematyczna, z biegiem czasu uwypuklenie w postaci miękkiego guzka będzie się powiększało, stanie się obrzmiałe, a dotykaniu go będzie towarzyszyła narastająca bolesność. Ostatecznie przepuklinę pachwinową likwiduje się wyłącznie w drodze interwencji chirurgicznej. W przypadku podejrzenia wystąpienia przepukliny należy jak najszybciej skonsultować tę kwestię z lekarzem, który zleci odpowiednie badania obrazowe. Zabieg operacyjny polega na przecięciu powłok brzusznych, umieszczeniu fragmentu jelit we właściwym miejsu oraz umieszczeniu specjalnej siatki przepuklinowej we wrażliwym miejscu. Siatki zazwyczaj są wykonywane z dwóch rodzajów materiału – wchłanialnego, np. nici poligalaktynowej oraz niewchłanialnego – nici polipropylenowej. Ból pachwiny u sportowców W przypadku osób aktywnych fizycznie ból w okolicach pachwiny pojawia się zazwyczaj nagle (podczas wysiłku lub bezpośrednio po jego zakończeniu). W przypadku ostrego, palącego bólu ulokowanego w jednym miejscu najczęściej dochodzi do uszkodzenia tkanki łącznej, np. naderwaniem mięśnia, uszkodeniem torebki stawowej. Dyskomfort, który pojawia się po zakończeniu aktywności zwykle jest powiązany z przeciążeniem tkanek (nie należy mylić go z DOMS (ang. Delayed Onset Muscle Soreness), czyli opóźnioną bolesnością miejscową, która dotyczy lokalnego stanu zapalnego powstałego w przetrenowanej grupie mięśniowej). Objawy przeciążenia najczęściej ustępują samoczynnie po zaprzestaniu aktywności na krótki czas. Na urazy w okolicach stawu biodrowego narażeni są sportowcy wielu dyscyplin. Zaliczymy do nich: piłkarzy, biegaczy, lekkoatletów, sportowców sztuk walki. W przypadku lekkich urazów najczęściej ból przechodzi wraz z ustąpieniem stanu zapalnego. Jeżeli jednak bolesność utrzymuje się, może to oznaczać, że doszło do uszodzenia tkanek. Konieczna będzie wtedy konsultacja u lekarza, który najprawdopodobniej zleci badania obrazowe. W celu uniknięcia kontuzji sportowych warto dbać o prawidłową rozgrzewkę, stosować automasaż, korzystać z sauny i regularnie się rozciągać. Wszystkie te zabiegi sprawiają, że tkanki są bardziej elastyczne, a przez to mniej podatne na kontuzje. Objawy PGP nasilają się zwłaszcza podczas aktywności. Począwszy od zwykłego chodzenia, wchodzenia po schodach i aktywność fizyczna, kończąc na przekręcaniu się z boku na bok na łóżku. Przyczyną pojawiającego się PGP jest nadmierne obciążenie miednicy. Jak mu zapobiec? Staraj się wzmacniać okoliczne mięśnie jeszcze przed zajściem w ciążę. Jeżeli bolesność jednak się pojawi, możesz: zwiększyć ilość odpoczynku w pozycji leżącej, korzystać z wind, schodów ruchomych i podjazdów, unikać gwałtownych skrętów, skłonów i przysiadów z rozłączonymi kolanami – to dodatkowo obciąża miednicę, wdrożyć spersonalizowany plan treningowy (zawsze konsultuj go z lekarzem prowadzącym!). Pamiętaj, że PGP wynika z przeciążenia Twojego organizmu, nie jest groźne dla dziecka! Inną przyczyną bólu pachwiny w okresie ciąży może być: ucisk macicy na okoliczne nerwy, zwiększona wrażliwość niektórych rejonów ciała, szereg zmian hormonalnych w ciele kobiety. Oczywiście natężenie bólu może fluktuować, ale z pewnością zauważysz, że podczas ruchu dyskomfort się zwiększa. Jeżeli odpoczynek nie pomaga, rozważ skorzystanie z usług wykwalifikowanego fizjoterapeuty, który specjalizuje się w pomocy kobietom ciężarnym. Jakie badania należy wykonać przed wizytą u lekarza? Pamiętaj, aby w przypadku utrzymującego się bólu nie ryzykować autodiagnostyki i nie próbować leczyć się środkami przeciwbólowymi, które nie rozwiązują problemu! Udaj się do lekarza ogólnego, który zleci Ci przeprowadzenie najważniejszych badań. Najprawdopodobniej będą to: MRI (rezonans magnetyczny), USG (ultrasonografia), RTG (rentgen), TK (tomografia komputerowa, angiografia naczyń badanie krwi, w celu ustalenia, czy doszło do powstania stanu zapalnego. Czy fizjoterapia może Ci pomóc? Jeżeli konsultacja z lekarzem potwierdzi uraz tkanki, pomóc może fizjoterapia. Taka wizyta zazwyczaj zaczna się od wywiadu ogólnego po którym następują testy funkcjonalne (mają za zadanie określić zakres ruchomości poszczególnych stawów oraz zidentyfikować moment wystąpienia bolesności). Po przeprowadzeniu testów fizjoterapeuta wdraża odpowiednie techniki. Mogą to być np.: terapia manualna, mobilizacja stawu, terapia tkanek miękkich. Pamiętaj, aby nigdy nie ignorować bólu pachwiny. Może on być całkiem niegroźny, ale może też zwiastować bardzo poważne choroby, których zaniedbanie skutkuje nawet zgonem. Okolice miednicy to obszar, gdzie znajduje się wiele kluczowych organów, zakończeń nerwowych i mięśni, dlatego prawidłowe postawienie diagnozy wymaga ogromnej wiedzy i doświadczenia. Nie bój się konsultowania swoich wątpliwości ze specjalistą. Witam! Opisane dolegliwości bólowe zdecydowanie wymagają oceny lekarza, najpewniej także wykonania USG oraz oceny ginekologicznej. Sugeruję skonsultować się z lekarzem POZ, który zbierze wywiad, zbada Panią oraz pokieruje dalszym postępowaniem.